فرآیند های تزریق کلر

فرآیند تزریق کلر

کلر (Cl2) سالهاست که برای تصفیه آب آشامیدنی، آب شهری و صنعتی و فاضلاب برای کنترل میکروبی به دلیل توانایی آن در غیرفعال کردن سریع اکثر میکروارگانیسم های بیماری زا استفاده می شود. اثربخشی کلر به غلظت کلر، زمان تماس و pH آب بستگی دارد. کلر برای تصفیه آب آشامیدنی معمولاً در سطوح نزدیک به 0.5 میلی گرم در لیتر استفاده می شود. در یک طرح تصفیه آب صنعتی، حفظ غلظت کلر باقیمانده آزاد 0.5-1.0 میلی گرم در لیتر یا بالاتر، بسته به محتوای آلی ورودی آب، می تواند از رسوب خطوط ورودی آب، مبدل های حرارتی، فیلترهای شنی و غیره جلوگیری کند. در ادامه مطالب شما را با فرآیند تزریق کلر آشنا خواهیم کرد.

کلر گازی یک اکسید کننده خوب است که به طور گسترده در پروژه های تصفیه آب و فاضلاب، عمدتاً برای ضد عفونی استفاده می شود. در کشتن میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا مؤثر است، برای ارگانیسم‌ها غیرسمی است، ذخیره‌سازی آن آسان و بی‌خطر است، حفاظت باقی‌مانده در آب آشامیدنی را فراهم می‌کند و عملیات ضدعفونی را فراهم می‌کند. کلر علاوه بر ضدعفونی، کاربردهای زیادی نیز دارد. برخی از فرآیندهای تزریق کلر در پکیج کلرزنی عبارتند از: 

هیپوکلریت کلسیم

هیپوکلریت کلسیم به صورت گرانول یا قرص موجود است. قرص ها برای استفاده با فیدرهای فرسایشی در دسترس هستند. قرص را در قیف قرار دهید و آن را خشک نگه دارید. آب از لایه زیرین قرص که در آن فرسایش آهسته رخ می دهد عبور می کند. سپس آب کلر به مخزن ذخیره بافر می ریزد و در آنجا تمیز و رقیق می شود. محلول رقیق شده (<500ppm) به طور مداوم برای ضد عفونی به آب فرآیند پمپ می شود. کنترل کلر زنی توسط کنترلر کلر باقیمانده (آنالایزر کلر باقیمانده) انجام می شود. کنترل کننده سیگنال کنترل مدت زمان پالس را به فیدر ارائه می دهد که شیر فلاش قرص را کنترل می کند.

هیپوکلریت سدیم

هیپوکلریت سدیم یک ماده شیمیایی ضدعفونی کننده تجاری است که معمولاً در غلظت های 10 تا 12.5 درصد است. برای کاربردهای کوچکتر، این ضدعفونی کننده مایع معمولاً از طریق یک پمپ تزریق شده که به عنوان پمپ سرنگ یا کلروبنزن شناخته می شود، تزریق می شود. این اسکیدهای دوزینگ مطابق با استانداردهای دقیق همه صنایع از جمله نفت و گاز طراحی و ساخته شده اند. میزان تخلیه پمپ اندازه گیری را می توان برای رفع نیازهای تزریق تغییر داد. هیپوکلریت سدیم به اکسیژن تجزیه می شود. این گاز می تواند در دوزینگ پمپ های شیمیایی مشکلاتی ایجاد کند زیرا گاز می تواند در خط مکش پمپ اندازه گیری جمع شود و در نهایت به انتهای مایع برسد و باعث وقفه در پرایمینگ شود. پمپ های جت بزرگتر (بیشتر از 20 لیتر در ساعت) به دلیل دریچه های نسبتاً بزرگ و حجم بیشتری از مواد شیمیایی که پمپاژ می شوند، معمولاً تحت تأثیر پرایمینگ قرار نمی گیرند.

الکتروکلرین

کلرزنی الکترولیتی یک فرآیند شیمیایی است که از آب، نمک خوراکی و الکتریسیته برای تولید هیپوکلریت سدیم (NaOCl) استفاده می کند. محلول آب نمک (یا آب دریا) از طریق یک الکترولیز جریان می یابد که جریان مستقیم برای انجام الکترولیز از آن عبور می کند. فورا هیپوکلریت سدیم، یک ضدعفونی کننده قوی تولید می کند. سپس با غلظت لازم به آب تزریق می شود تا آب را ضد عفونی کند یا از تشکیل جلبک ها و رسوبات بیولوژیکی جلوگیری کند. مزیت اصلی الکتروکلره، اجتناب از گاز خطرناک کلر است که در آن آب نمک یا آب دریا فراوان است.

کلرزنی گازی

گاز کلر را از سیلندرها یا درام های حجیم با استفاده از تجهیزات کلرزنی گاز خلاء از راه دور تزریق کنید. تنظیم کننده خلاء با استفاده از واشر سربی مستقیماً به شیر جداسازی سیلندر متصل می شود. گاز کلر تحت فشار با سوزن روی دیافراگم وارد رگولاتور ورودی می شود. در انتهای آب سیستم، یک اختلاف فشار در سراسر ونتوری توسط جریان تقویت شده اعمال می شود که باعث مکش ونتوری می شود. این خلاء بر روی دیافراگم اثر می کند و باعث می شود سوزن به داخل شیر فنر فشار داده شود و کلر به داخل کلر ریز جریان یابد. سپس گاز کلر تحت خلاء از طریق رگولاتور (سوپاپ V سوزنی) و از طریق لوله خلاء به سمت ونتوری جریان می یابد که در آنجا به آب تجزیه می شود.