کلرزن

فرایند کلرزنی

فرآیند کلرزنی شامل افزودن کلر به آب است، اما محصول کلرزنی لزوماً نباید کلر خالص باشد. کلرزنی را می توان با استفاده از مواد حاوی کلر نیز انجام داد. بسته به شرایط pH مورد نیاز و گزینه های ذخیره سازی موجود، می توان از مواد مختلف حاوی کلر استفاده کرد. سه نوع متداول کلر مورد استفاده در تصفیه آب عبارتند از: گاز کلر، هیپوکلریت سدیم و هیپوکلریت کلسیم.

 گاز کلر

گاز کلر به رنگ زرد مایل به سبز و بسیار سمی است. از هوا سنگین تر است و بنابراین اگر از ظرف خود رها شود به زمین فرو می رود. این اثر سمی گاز کلر است که آن را به یک ضدعفونی کننده خوب تبدیل می کند، اما برای بیش از پاتوژن های موجود در آب سمی است. برای انسان نیز سمی است. این ماده تحریک کننده تنفسی است و همچنین می تواند پوست و غشاهای مخاطی را تحریک کند. قرار گرفتن در معرض حجم زیاد دود گاز کلر می تواند باعث مشکلات جدی سلامتی از جمله مرگ شود. با این حال، مهم است که بدانیم گاز کلر، پس از ورود به آب، به اسید هیپوکلرو و یون های هیپوکلریت تبدیل می شود، و بنابراین خواص سمی آن برای انسان در آب آشامیدنی مصرفی ما یافت نمی شود.

گاز کلر به صورت مایع فشرده به رنگ کهربایی به فروش می رسد. کلر، به عنوان یک مایع، سنگین تر (چگال تر) از آب است. اگر مایع کلر از ظرف خود خارج شود، به سرعت به حالت گاز خود باز می گردد. گاز کلر کم هزینه ترین شکل کلر برای استفاده است. مقدار معمول گاز کلر مورد نیاز برای تصفیه آب 1-16 میلی گرم در لیتر آب است. بسته به کیفیت آبی که نیاز به تصفیه دارد، مقادیر مختلفی از گاز کلر استفاده می شود. اگر کیفیت آب ضعیف باشد، اگر زمان تماس را نتوان افزایش داد، غلظت بیشتری از گاز کلر برای ضدعفونی کردن آب لازم است.