بدنه پمپ
هر دونوع پمپ ANSI , API بدنه ای دوتکه دارند که به صورت شعاعی به دو نیمه تقسیم می شوند. بدنه بیشتر پمپ های کوچک به صورت یک پارچه ساخته می شود. این مسئله به ویژه درباره پمپ های صدق می کند که میزان جریان و سرعت کمتری دارند.
پروانه پمپ کاملا در مرکز حلزونی قرار نگرفته است و در مقایسه با مرکز، کمی انحراف دارد . نزدیک ترین قسمت پروانه به جداره ی داخلی حلزونی، اصطلاحا ناحیه برش جریان نامیده می شود. از این قسمت و در جهت خلاف حرکت عقربه ساعت ، شکل مارپیچ بدنه ی پمپ به صورت تدریجی به دور پروانه می چرخد و در نهایت ، حلزونی پمپ کامل می شود. به این ترتیب ، دهانه خروجی پمپ درست در راستای مرکز حلزونی قرار می گیرد و با چرخش پروانه در داخل حلزونی ، سیال به جریان در می آید.
با دور شدن جداره ی داخلی بدنه از پروانه، سطح حلزونی با نرخی متناسب با نرخ دهش سیال از پروانه افزایش می یابد و به این ترتیب ، سرعت ثابتی پیرامون پروانه ایجاد می شود. به این ترتیب ، هنگامی که سبال به قسمت دهش پمپ می رسد، انرژی سرعتی آن به انرژی فشاری تبدیل می شود.
علاوه بر موارد یاد شده، شکل منحصر به فرد حلزونی پمپ باعث توزیع فشاری غیر یکنواخت در اطراف پروانه و در زاویه ای عمود بر شفت پمپ می شود که این بار باید به وسیله محور و یاتاقان ها خنثا شود. در سال های اخیر تلاش های چشم گیری برای به کمتر شدن این مشکل به آمده است.
هنگامی که جریانی از پمپ عبور نمی کند، برآیند بار های نامتعادل حداکثر مقدار خود را دارند و با نزدیک شدن میزان جریان عبوری از پمپ به نقطه ی بازده ی بهینه BEP مقدار این بار به تدریج کاهش می یابد؛اما در صورتی که پمپ خارج از محدوده بازده ی بهینه بهربرداری شود، مقدار این بار مجددا افزایش پیدا می کند؛ اما در این وضعیت، با یاد شده در جهت مخالف همان سطح اعمال می شود. در مقایسه با ناحیه ی برش جریان برش جریان در داخل حلزونی پمپ در موقعیت تقریبا 60 درجه در خلاف جهت گردش عقربه های ساعت قرار دارد.
یکی دیگر از ویژگی های بدنه ی پمپ های API ، آرایش مکش از بالا / دهش از بالا است که در آن ، دهانه های مکش پمپ در قسمت فوقانی بدنه و در مجاورت دهانه دهش قرار می گیرد . در پمپ های خطی عمودی، دهانه مکش در کنار پمپ ، اما در سمت مقابل دهانه دهش قرار می گیرد و به این ترتیب ظاهری خطی ایجاد می کند. عیب این شیوه، طراحی پمپ ها در آن است که ( هد مکشی مثبت خالص پمپ) لازم که به اختصار آن را به صورت NPSH^5 نشان می دهند.
پمپ های خطی عمودی در مقایسه با پمپ های غیر خطی مزیت در خور توجهی دارند که آن، حذف نیاز به فونداسیون و ساشی ریزی برای استقرار پمپ روی زمین و در نتیجه، کاهش هزینه های مرتبط با آن است. مدل های قدیمی پمپ های خطی که هنوز هم بسیاری از آن ها در سرتاسر جهان استفاده می شوند ، مجهز به یک یاتاقان مجزا برای محور پمپ نبودند و محور آن ها صرفا روی یاتاقان های موتور قرار می گرفت. امروزه مدل های جدید تری از پمپ های خطی طراحی و ساخته می شوند که در آن ها به واسطه ی قرار گیر یاتاقان های پمپ بین کاسه نمد و کوپلینگ، پایداری و قابلیت اطمینان پمپ به میزان ملاحظه پذیری افزایش پیدا میکند.
بدنه های توزیع کننده
طرح دیگری از بدنه پمپ ها شامل یک بدنه ی مدور با قابلیت توزیع جریان سیال است که در آن مسیر های داخلی برای تبدیل انرژی سرعتی به انرژی فشاری، پیش از خروج سیال از سمت دهش پمپ استفاده می شود. در این شیوه، پروانه به طور هم مرکز در قسمت مرکزی حلزونی و توزیع کننده قرار می گیرد. این ساختار معمولا در پمپ های چند مرحله ای افقی و عمودی استفاده می شود.
در پمپ های توبینی عمودی ، پره های توزیع کننده با آرایشی متفاوت، اما با یک هدف مشابه استفاده می شود. در این نوع طراحی، با حرکت پروانه ، سیال به داخل بدنه ی پمپ ارسال پمپ یا به بخش دهش پمپ می فرستند.
ساختار پوشش پشتی پمپ ها
یکی از تفاوت های مهم بین بدنه ی پمپ های API, ANSI روش محکم کردن پوشش پشتی آن ها به بدنه ی پمپ است.ساختار پمپ های ANSI به گونه ای است که واشر آب بندی و پوشش پشتی پمپ به وسیله تبدیل پوسته یاتاقان که معمولا از جنس چدن است، در مقابل بدنه پمپ قرار می گیرد. به این ترتیب در فاصله ای بین سطوح جفت شونده رابط پوسته یاتاقان و بدنه و بدنه ی پمپ ایجاد می شود که می تواند ، باعث محکم نشدن مناسب پیچ و مهر ها شود. این امر، در صورت وارد آمدن فشار بیش از حد به بدنه ی پمپ، منجر به ترک خوردگی رابط پمپ نیز خواهد شد.
پمپ های API پوشش پشتی ، مستقیما به بدنه پمپ محکم می شود و از یک واشر آب بندی فشاری به همراه اتصالات فلز به فلز استفاده می شود. به این ترتیب ، رابط به طور مستقل به پوشش پشتی پمپ محکم می شود و تاثیر جندانی بر فشار اعمالی به بدنه ی پمپ بر جای نمی گذارد
جنس بدنه پمپ ها
پمپ ها و دوزینگ پمپ ها از انواع مختلفی برخوردار هستند مانند پمپ پریستالیتک ، پمپ دیافراگمی ، پمپ سلونوئیدی و پمپ پلانجری که جنس بدنه هر یک از این پمپ ها برگرفته از pp ، چدن، استنلس استیل می باشد.
پروانه موجود در پمپ
پروانه بخشی از پمپ است که روی یک محور قرار می گیرد و به وسیله آن به چرخش در می آید. هنگام کار پمپ ، سیال از طریق دهانه ی مکش واقع در قسمت انتهایی پمپ ، به مرکز پروانه منتقل می شود و با ورود سیال به این قسمت ، چرخش پروانه موجب ایجاد نیروی گریز از مرکز می شود و به موجب آن ، سیال از ناحیه پیرامون حلزونی به سمت دهش پمپ هدایت می شود. با حرکت سیال به سمت قطر خارجی پروانه، سرعت سیال به تدریج افزایش می یابد و در خروجی پروانه به بیشترین مقدار خود می رسد.
به منظور ایجاد روابط مختلف بین میزان جریان پمپ و فساسر سیال در سمت دهش، پروانه ی پمپ ها به شکل مختلف طراحی و ساخته شده است. این امر باعث می شود ، متناسب با نیازهای مختلف عملیاتی بتوان ، بهترین شکل و طرح پروانه را انتخاب و استفاده کرد.
پروانه های باز و بسته
اصلی ترین عامل تفوت میان پروانه پمپ های فرآیندی، باز یا بسته بودن آن ها است. از هر دو نوع پروانه های باز و بسته به طور گسترده ای استفاده می شود. پروانه باز دست کم در یک طرف خود هیچ حفاظی ندارد. به عبارت دیگر در پروانه های باز دست کم در یک طرف خود هیچ حفاظی ندارد. عبارت دیگر در پروانه های باز می توان پره ها را به سادگی از یک طرف با از دو طرف پروانه مشاهده کرد. در پروانه های باز نزدیکی لبه پروانه به بدنه پمپ باعث ایجاد محدودیت در باز گردش پروانه می شود.
پروانه بسته، مسیر اهای عبور سیال با پوشاندن پره های پروانه در داخل آن ایجاد می شود. این نوع تنظیم جریان معمولا در مقایسه با روش تنظیم جریان در پروانه های باز مطلوب تر است؛ زیرا در این روش ، سیال از قسمت مرکزی پروانه ، به سمت محیط پیرامون پروانه جریان می یابد اما میزان باز گردش از ناحیه پر فشار پیرامون پروانه به ناحیه کم فشار قسمت مرکزی، اساسا پر بازده ی هیدرولیک پمپ د رحال کار تاثیر می گذارد.
جهت خرید انواع پمپ ها به فروشگاه پمپ صنعتی آقای پمپ مراجعه کنید و در صورت استعلام و قیمت محصول مورد نظر با کارشناسان فروش ما تماس حاصل نمایید تا از یک مشاوره رایگان نیز بهرمند شوید.
